- De woningmarkt is steeds minder toegankelijk voor alleenstaanden en thuiswonende jongeren, ziet het CBS.
- Vooral in Flevoland en Drenthe is de woningnood onder jongeren de afgelopen drie jaar sterk toegenomen.
- Inmiddels geven 1,4 miljoen Nederlanders aan wel te willen verhuizen, maar geen passende woning te kunnen vinden.
De woningmarkt wordt steeds onbereikbaarder voor een groeiende groep Nederlanders. Bijna een op de vijf volwassenen wil binnen twee jaar verhuizen, maar veel van hen lukt dat simpelweg niet. Dat komt naar voren in het WoON onderzoek over 2024, zo schrijft Binnenlands Bestuur.
Vooral alleenstaanden en jongeren ervaren ernstige problemen bij het vinden van een geschikte woning, ziet het Centraal Bureau voor de statistiek (CBS) in het onderzoek. Sinds 2012 is het aandeel mensen dat wel wil verhuizen maar niets kan vinden bijna verdrievoudigd.
Vooral jongeren die nog bij hun ouders wonen, lopen vast. De helft van hen heeft een duidelijke verhuiswens, maar slechts een deel slaagt er daadwerkelijk in om binnen enkele jaren een nieuwe woning te betrekken. De trend is bovendien dalend: minder jongeren met verhuisplannen vinden daadwerkelijk een woning.
Problematiek groeit buiten de Randstad
Waar de woningdruk onder jongeren aanvankelijk vooral een randstedelijk probleem was, is de situatie inmiddels in bijna heel Nederland nijpend. In Flevoland is het aandeel zoekende thuiswonende jongeren die niets kunnen vinden verdrievoudigd. In Drenthe verviervoudigde dat cijfer zelfs.
Alleen Zeeland laat zich minder meeslepen in deze landelijke trend; daar lukt het jongeren relatief vaak nog wél om zelfstandig te gaan wonen.
Ook alleenstaande ouders en mensen jonger dan 40 zonder partner ondervinden toenemende moeite bij het vinden van een passende woning. De druk op deze groepen is de afgelopen jaren fors gestegen, en de verwachting is dat die lijn zich zonder ingrijpende maatregelen zal voortzetten.
Jongeren steeds vaker langdurig thuis
De cijfers wijzen op een structureel probleem waarbij vooral jongvolwassenen hun eerste stap op de woningmarkt niet kunnen zetten. Dit belemmert niet alleen hun persoonlijke ontwikkeling, maar zorgt ook voor extra druk op bestaande huishoudens.
Beleidsmaatregelen die zich specifiek richten op deze groep lijken noodzakelijk om verdere stagnatie te voorkomen.