- De door de PVV zo gewenste huurbevriezing lijkt er, na een eerdere afzwakking, helemaal niet te gaan komen.
- Corporaties vreesden voor te grote verliezen en maakten zich op voor een rechtszaak, terwijl experts erop wezen dat de huurders zelf er netto helemaal niet zoveel op vooruit zouden gaan.
- Inmiddels lijkt er weinig animo in de Eerste Kamer om de wet er door te krijgen, terwijl de minister zelf ook duidelijk weinig zin heeft in het voorstel dat ze na de voorjaarsnota op haar bordje kreeg.
Sociale huurders die van een particuliere verhuurder huurden vielen uiteindelijk al buiten de aangekondigde huurbevriezing.
Om de chaos rondom de afspraken uit het voorjaarsakkoord compleet te maken is het nu maar de vraag of de wet die de bevriezing moet regelen er überhaupt komt.
De tijdslijn om de wet er door te krijgen was al krap, maar daarvoor moesten alle seinen ook nog eens op groen staan. Dat lijkt niet het geval, nu een meerderheid in de Eerste Kamer in ieder geval onhaalbaar lijkt. Dat schrijft het Parool.
Minister Mona Keijzer zal allicht enigszins opgelucht ademhalen; zij kreeg de huurbevriezing na de voorjaarsnota op haar bordje, zonder er zelf inspraak in te hebben. In tegendeel: de door de PVV zo gewenste afspraak ging rechtstreeks tegen de afspraken van de minister zelf in.
GroenLinks-PvdA, de grootste oppositiepartij, geeft aan tegen het plan te stemmen als het kabinet geen extra middelen uittrekt om woningcorporaties te compenseren.
Ook andere oppositiepartijen zijn kritisch. ChristenUnie-Kamerlid Pieter Grinwis ziet, met D66, CDA en SGP, meer in een voorstel om de voorgenomen huurbevriezing terug te draaien. In plaats daarvan moet er meer huurtoeslag komen.
Grinwis noemde de huurbevriezing een ‘oliedomme’ maatregel.
Intussen hadden corporaties aangekondigd naar de rechter te stappen om het plan van tafel te krijgen.
Veel onduidelijkheid voor verhuurders: waar moet je nu meer rekenen?
Eerder werd een algehele huurbevriezing in de Kamer al afgeschoten, maar dan hebben we dus nog de huurbevriezing voor de sociale huur, uit de voorjaarsnota. Dat de implementatie daarvan ook weer beperkter is, maakt het niet veel duidelijker.
Een lijstje van hoeveel huur je nu mag vragen, is dus nog altijd niet definitief te maken.
Lees ook: Hoeveel huurverhoging mag je nu echt rekenen na het voorjaarsakkoord? Veel onduidelijkheid – en zo ga je daar mee om
Veel duidelijker wordt het voor huurder en verhuurder er niet op. Een plotseling aangekondigde huurbevriezing leek gunstig voor de huurders, maar experts wezen er al op dat het resultaat netto nogal tegenviel. Verhuurders moesten er daarbij plotseling rekening mee houden dat ze de oplopende kosten twee jaar lang niet ergens konden verrekenen. Eind vorige week werd daarna ineens duidelijk dat particuliere verhuurders de huur wel zouden mogen verhogen. Wanneer het voorstel er toch helemaal door valt zou de termijn om verhogingen aan te kondigen weleens een probleem kunnen zijn, dus was het advies al om – in afwachting van een definitief besluit – toch maar vast een huurverhoging voor te leggen. Intrekken kan altijd nog, is dan het idee.
Wie vindt dat zo’n oplossing het niet duidelijker maakt legt precies de vinger op de zekere plek: de inderhaast gemaakte voorjaarsafspraken zijn in de praktijk onwerkbaar. Zeker op zo’n korte termijn.
De chaos lijkt daarmee compleet, en investeerders houden doorgaans zeker niet van onzekerheid door een onbetrouwbare overheid.
