- Uitponden kan fiscaal in box 1 of box 3 vallen, afhankelijk van de werkzaamheden.
- Een niet-zelfbewoningsclausule beschermt de verkoper tegen aansprakelijkheid voor onbekende gebreken.
- De ouderdomsclausule voorkomt claims van kopers voor gebreken door veroudering van het pand.
Het uitponden van verhuurd vastgoed kan een aantrekkelijke manier zijn voor beleggers om hun investeringen te gelde te maken.
Hierbij is het echter van belang om rekening te houden met verschillende juridische en fiscale aspecten. Denk hierbij aan de belastingheffing in box 1 of box 3, de niet-zelfbewoningsclausule en de ouderdomsclausule. Deze factoren kunnen grote invloed hebben op de opbrengst en mogelijke aansprakelijkheden bij de verkoop.
In dit artikel bieden we hieronder een overzicht van deze belangrijke aandachtspunten.
Box 1 of box 3: fiscale gevolgen
De fiscale behandeling van de winst bij uitponden is een belangrijk aandachtspunt voor vastgoedbeleggers. Verkoopwinst kan namelijk in box 1 belast worden met een percentage van 49,5%, terwijl deze in box 3 vaak onbelast blijft, zo schrijft RSM Global.
Het onderscheid tussen beide boxen hangt af van de werkzaamheden die aan de verkoop voorafgaan. Simpel vermogensbeheer valt onder box 3, maar zodra er extra werkzaamheden worden verricht, zoals actief huurbeëindigingsbeleid of het splitsen van een pand in meerdere eenheden, kan de belasting in box 1 worden geheven.
Niet-zelfbewoningsclausule: beperking van aansprakelijkheid
Bij het uitponden is de niet-zelfbewoningsclausule een veelgebruikte bepaling in de koopovereenkomst. Deze clausule stelt dat de verkoper de woning niet zelf heeft bewoond en dus niet volledig op de hoogte is van eventuele gebreken.
Hierdoor wordt de aansprakelijkheid voor verborgen gebreken beperkt. Het is echter belangrijk om te weten dat deze clausule niet geldt als de verkoper bewust gebreken heeft verzwegen, zo schrijft advocaat Colin Houth.
Ouderdomsclausule: bescherming tegen claims
Naast de niet-zelfbewoningsclausule is het raadzaam om een ouderdomsclausule op te nemen bij de verkoop van oudere panden. Daarover schrijft onder andere ZoZitWet.
Deze clausule stelt dat de koper zich bewust is van de leeftijd van het pand en dat hierdoor bepaalde gebreken kunnen bestaan die inherent zijn aan de ouderdom van het gebouw. Dit voorkomt dat de koper achteraf schadeclaims indient voor problemen zoals versleten leidingen of funderingsproblemen.
Bij het uitponden van vastgoed is het essentieel om goed op de hoogte te zijn van de fiscale en juridische aspecten.
Door aandacht te besteden aan de fiscale behandeling van de verkoopwinst, de niet-zelfbewoningsclausule en de ouderdomsclausule, kunnen onnodige kosten en aansprakelijkheden worden vermeden.
Zorg ervoor dat je deze zaken zorgvuldig afstemt met een juridisch of fiscaal adviseur om zo optimaal mogelijk te profiteren van je vastgoedinvesteringen.