- De langdurige exploitatie van betaalbare huurwoningen biedt beleggers een kans om maatschappelijke waarde te creëren, maar blijft financieel uitdagend.
- Het investeren in niet-geclaimde delen van nieuwbouwprojecten, zoals sociale en middenhuurwoningen, laat zien dat er ondanks een krappe markt mogelijkheden zijn voor impactgerichte beleggingen.
- Hoewel het model toekomstbestendig oogt, schuilt de uitdaging in het feit dat deze projecten vaak maar net rendabel zijn.
De langdurige exploitatie van betaalbare huurwoningen in Nederland biedt beleggers een bijzondere mogelijkheid om impact te maken in de woningmarkt.
Waar beleggers traditioneel kozen voor uitponden – het verkopen van woningen om snel rendement te realiseren – ligt de focus bij deze nieuwe aanpak op het houden en langdurig verhuren van woningen, vooral in het sociale en middenhuursegment. Dit biedt niet alleen een oplossing voor de vraag naar betaalbare woningen, maar biedt beleggers ook de mogelijkheid om stabiel rendement te behalen.
Deze langetermijnbenadering is echter niet zonder uitdagingen. Terwijl het model past binnen de behoefte aan betaalbare en duurzame woningen, schuilt de grootste moeilijkheid in het feit dat dit soort projecten vaak maar net rendabel zijn.
Bij Vastgoedmarkt komt de relatief kleine, Arnhemse woningbelegger Vivet in beeld, dat precies dit soort projecten oppakt.
Leftovers: invulling van niet-geclaimde projectdelen
In de huidige woningmarkt zien beleggers als Vivet een kans in zogeheten leftovers: delen van nieuwbouwprojecten die vaak bestaan uit sociale of middenhuurwoningen, waarvoor geen koper wordt gevonden.
Terwijl institutionele beleggers doorgaans grote blokken woningen opkopen, blijven deze kleinere segmenten soms onbenut. Voor kleinere beleggers biedt dit een kans om betaalbare woningen toe te voegen aan hun portefeuille tegen gunstige voorwaarden.
De financiële randvoorwaarden: het kan net uit
Hoewel het model interessant oogt, zijn de financiële voordelen voor beleggers beperkt. Projecten in het middenhuur- of sociale segment vereisen vaak forse kapitaalinvesteringen en langdurige exploitatie, maar de huurprijzen zijn begrensd.
Dit zorgt ervoor dat het directe rendement voor beleggers doorgaans lager ligt dan bij vrijesectorwoningen.
“Het kan net uit”, schrijft ook Vastgoedmarkt, hoge rendementen zijn niet te verwachten, en vaak zijn aanvullende financieringen of subsidies nodig om de projecten op lange termijn haalbaar te maken.
Daarnaast is het investeren in deze markt relatief kapitaalintensief, terwijl de cashflow pas op de lange termijn op gang komt.
De nadruk op langetermijnverhuur en duurzaamheid sluit ook wel aan bij de maatschappelijke verantwoordelijkheid van beleggers. Door woningen voor langere tijd betaalbaar aan te bieden, wordt direct bijgedragen aan de oplossing van het woningtekort en wordt de doorstroming in de markt bevorderd.