- Merlien Welzijn reageert fel op een eerder opiniestuk en wijst erop dat het benoemen van maatschappelijke problemen geen populisme is, maar een noodzakelijke confrontatie met de realiteit.
- Welzijn benadrukt dat diverse maatschappelijke problemen, zoals woningnood en bestaanszekerheid, de afgelopen jaren zijn verergerd door falend overheidsbeleid.
- Ze roept op tot het erkennen van deze problemen en het implementeren van oplossingen, zonder dit te verwarren met nostalgie of populisme.ˆ
In een scherp opiniestuk voor Trouw reageert Merlien Welzijn, Tweede Kamerlid voor Nieuw Sociaal Contract (NSC), op de recente uitlatingen van Allan Varkevisser.
Varkevisser had in een eerder opiniestuk gesuggereerd dat het benoemen van maatschappelijke problemen en het terugverlangen naar zekerheden uit het verleden zou neerkomen op populisme en nostalgie. Welzijn weerlegt deze stelling met klem, en benadrukt dat het juist gaat om het benoemen van actuele problemen die door falend overheidsbeleid alleen maar nijpender zijn geworden.
Volgens Welzijn idealiseert niemand het verleden, maar is het wel degelijk duidelijk dat bepaalde zekerheden, zoals toegang tot betaalbare woningen, steeds meer onder druk staan.
Ze illustreert dit met voorbeelden uit de jaren tachtig, toen een alleenstaande met een modaal inkomen nog gemakkelijk een ‘premie A’ woning kon kopen. Vandaag de dag is een dergelijk scenario ondenkbaar zonder twee goedverdieners per huishouden.
Sociaal en Cultureel Planbureau: bestaanszekerheid onder druk
Welzijn benadrukt dat haar standpunten niet gebaseerd zijn op politieke retoriek, maar op harde feiten. Ze verwijst naar recente rapporten van het Sociaal en Cultureel Planbureau, waarin wordt geconcludeerd dat de bestaanszekerheid door diverse maatschappelijke ontwikkelingen, zoals migratie en vergrijzing, steeds verder onder druk komt te staan.
Ze wijst ook op andere zorgwekkende ontwikkelingen, zoals het toenemende aantal Nederlanders dat in voedselnood verkeert, en het feit dat veel burgers geen gebruik maken van beschikbare armoederegelingen omdat deze te complex zijn of omdat ze er geen gebruik van durven maken.
Merlien Welzijn besluit haar betoog met de oproep om de oorzaken van de huidige problemen onder ogen te zien en de beschikbare oplossingen te realiseren. Ze verwerpt de suggestie dat dit populisme zou zijn, en stelt dat het juist gaat om het realisme dat Nederland nodig heeft om uit de huidige crises te komen.
Het is volgens haar tijd dat de overheid verantwoordelijkheid neemt en de nodige stappen zet om het vertrouwen van de burgers terug te winnen en de problemen daadwerkelijk aan te pakken.