- Klimaatverandering dreigt de Nederlandse woningwaarde met €325 miljard te verminderen door wateroverlast en bodemdaling.
- Overstromingsrisico’s en funderingsschade door droogte kunnen in 2050 €60 miljard aan schade veroorzaken.
- Gebrek aan bewustzijn bij huizenkopers over deze risico’s en de terughoudendheid van verzekeraars en banken benadrukken de noodzaak van verhoogd risicobewustzijn en proactieve maatregelen.
De Nederlandse onroerendgoedmarkt ondervindt aanzienlijke druk door klimaatverandering, met potentiële devaluaties, aldus recente bevindingen van vastgoed-analysebureau Calcasa.
Wateroverlast, veroorzaakt door klimaatverandering, leidt tot aanzienlijke schade aan vastgoed. Dit resulteert niet alleen in directe schade, zoals overgelopen kelders, maar draagt ook bij aan bodemdaling, vooral in veengebieden en kleistreken.
Deze bodemdaling, gecombineerd met de stijgende zeespiegel, verhoogt het risico op overstromingen, zo tekent men nu ook bij het Financieele Dagblad op. Jeroen Haan, een waterschapsbestuurder, benadrukt dat Nederland €24 miljard nodig heeft voor bescherming tegen deze overstromingen, wat dubbel zoveel is als eerder geschat.
Bijkomend wordt onroerend goed aangetast door droogte volgend op wateroverlast, wat de funderingen van ongeveer één miljoen van de acht miljoen Nederlandse huizen aantast. De Raad voor de Leefomgeving en infrastructuur (RLi), een regeringsadviseur, en het Kenniscentrum Aanpak Funderingsproblematiek schatten de kosten van deze schade op €60 miljard in 2050.
De Autoriteit Financiële Markten (AFM) en de Vereniging Eigen Huis merken op dat de huidige huizenprijzen deze risico’s onvoldoende weerspiegelen.
Veel huizenkopers zijn zich niet bewust van de risico’s op wateroverlast en funderingsschade. Dit bewustzijn is van cruciaal belang. Vooral nu verzekeraars en banken mogelijk terughoudend zijn om risico’s te dekken en hypotheken te verstrekken voor woningen in risicovolle gebieden, zoals onlangs benadrukt door Geek Feiter van het Verbond voor Verzekeraars en Rogier van de Sande van de Unie van Waterschappen.
Het gaat hierbij lang niet alleen om eigen woningbezit. Weliswaar lopen huurders risico’s zoals inboedelschade en zullen herstelwerkzaamheden via hogere huren later worden verrekend, verhuurders worden geconfronteerd met de directe herstelkosten, zo merkten we al eerder op.