- De nieuwe middenhuurwet en belastingverhogingen dwingen veel particuliere verhuurders hun woningen te verkopen, waardoor het huuraanbod flink krimpt.
- Huurders ondervinden hier de meeste problemen van, met minder beschikbare woningen en stijgende huurprijzen als gevolg.
- Woonexpert Peter Boelhouwer stelt dat de overheid moet kiezen tussen extra subsidies of aanpassingen in de wetgeving om verdere verslechtering van de huurmarkt te voorkomen.
De nieuwe middenhuurwet en stijgende belastingen hebben een averechts effect op de huurmarkt. Waar critici spreken van ‘gejammer’ door verhuurders, blijkt uit cijfers dat vooral huurders nu de dupe zijn, ziet ook De Telegraaf.
Particuliere verhuurders, die samen goed zijn voor het merendeel van de huurwoningen in Nederland, zien hun rendementen dalen en verkopen massaal zodra een huurder vertrekt. Het recente verbod op tijdelijke huurcontracten draagt hier verder aan bij.
Terwijl institutionele beleggers en projectontwikkelaars zich weinig zorgen maken over de nieuwe wetgeving, hebben particuliere verhuurders minder speelruimte. Dit leidt ertoe dat huurders steeds minder keuze hebben, met stijgende huurprijzen en langere wachtlijsten als gevolg.
“Ik doe het niet om rijk te worden, anders had ik wel meer huur gevraagd en ik heb een voorbeeldige huurder, maar op deze manier verdwijnt tijdelijke bewoning”, zegt verhuurder Pieter Kop Jansen uit Oudenbosch in het AD.
Twee mogelijke oplossingen
“Het sentiment heerst dat de verhuurder de grote boeman is, maar de maatregelen zijn te ver doorgeslagen. Je wilt de excessen aanpakken, maar nu gebeurt het tegenovergestelde en ontstaan er maatschappelijke consequenties”, zegt Niek Verra, interim-voorzitter van Vastgoed Belang er nog over in de krant.
Volgens woonexpert Peter Boelhouwer heeft minister Mona Keijzer nu twee opties: óf de overheid pompt miljarden in subsidies, óf de wetgeving wordt aangepast om verhuurders een eerlijke marge te laten behouden.
Voor grote beleggers is het probleem minder nijpend: zij kunnen op lange termijn nog winst maken door waardestijging van hun vastgoed. Maar de particuliere verhuurder, die vaak afhankelijk is van maandelijkse huurinkomsten, kan zich deze lange adem niet veroorloven.
Hierdoor verlaten zij de markt, met als gevolg dat huurders steeds vaker met lege handen staan. Voor hen staat daar in ieder geval tegenover dat de huizenprijzen alle records breken, en uitponden dus een slimme manier kan zijn om de beleggingsportefeuille om te zetten in andere assets. Maar de huurder, dat is nu uiteindelijk vooral degene die echt in de knel komt.