- Starters en studenten zijn kwetsbaar en krijgen vaak tijdelijke huurcontracten, terwijl andere scheefwoners beschermd zijn door de wet.
- Veertigplussers met hoge inkomens blijven vaak langdurig in sociale huurwoningen voor lage huren, wat de woningmarkt blokkeert voor nieuwe huurders.
- Studenten worden niet beschermd zoals andere huurders, waardoor ze eerder genoodzaakt zijn om te verhuizen of te frauderen om betaalbare woonruimte te vinden.
In Amsterdam blijft het probleem van scheefwonen een groot obstakel voor starters en studenten op de woningmarkt.
Maar, wat moeten ze anders? Moeten scheefwonende Amsterdamse studenten niet beschermd worden, betoogt Simone Carree in het Parool.
Terwijl oudere huurders met hogere inkomens vaak jarenlang in sociale huurwoningen blijven wonen, betalen zij relatief lage huren en genieten zij van wettelijke bescherming. Dit belemmert de doorstroom van woningen, wat jonge starters bijzonder hard treft.
Huidige sociale huurbeleid is vooral in voordeel van oudere scheefwoners
Een kwetsbare groep huurders, zoals studenten en beginnende werkenden, krijgt vaak te maken met tijdelijke huurcontracten en hebben geen toegang tot dezelfde wettelijke bescherming als andere scheefwoners.
Voor deze groep is het vinden van een betaalbare woning een steeds grotere uitdaging. Terwijl hoogopgeleide veertigplussers in goedkopere sociale huurwoningen blijven wonen, komen studenten vaak in de knel door de hoge prijzen van de vrije huurmarkt en de korte looptijden van huurcontracten.
Het huidige sociale huurbeleid in Nederland lijkt in het voordeel te werken van oudere scheefwoners. In Amsterdam zien veel huurders met hogere inkomens de lage sociale huur als een verworven recht. Ze wonen vaak al tientallen jaren in sociale huurwoningen, waardoor nieuwe huurders minder kans hebben op betaalbare woningen.
Dit leidt ertoe dat jonge mensen en studenten soms geen andere keuze hebben dan via onconventionele middelen een woning te bemachtigen, waardoor zij snel worden bestempeld als fraudeurs.