- De focus van het demissionaire kabinet op veiligheid en internationale kwesties is begrijpelijk, maar de afwezigheid van woningbouw op de prioriteitenlijst is zorgwekkend.
- Politieke stilstand leidt tot vertraging in wetgeving, uitstel van investeringen en stagnatie in de woningbouwproductie.
- De woningmarkt vraagt om een consistente, politiek overstijgende aanpak waarbij bouwen als publiek belang wordt behandeld.
De val van het kabinet en de recent gepresenteerde speerpunten van het demissionaire bestuur leggen de nadruk op veiligheid, defensie, internationale economische verhoudingen en hersteloperaties.
In de context van wereldwijde instabiliteit is die koers verdedigbaar, maar het is opvallend dat woningbouw daarin geen rol van betekenis speelt, zo constateert Mark Kuijpers, Managing Director bij vastgoedontwikkelaar Greystar, in een recent persbericht.
Terwijl honderdduizenden Nederlanders wachten op een betaalbare woning, dreigt een herhaling van het politieke vacuüm dat ook na de vorige kabinetsval optrad, vreest Kuijpers.
Destijds leidde het tot maandenlange formatieonderhandelingen en ruim een jaar waarin het land met een demissionair kabinet moest functioneren. Nu lijkt het politieke proces opnieuw op een zijspoor te belanden, met directe gevolgen voor de woningbouw.
Politieke stilstand remt bouwinitiatieven af
Wanneer woningmarktbeleid als ‘controversieel’ wordt verklaard, legt de Tweede Kamer zichzelf feitelijk stil op een van de meest urgente dossiers van dit moment, beargumenteert Kuijpers.
In de praktijk betekent dit dat wetgeving niet wordt behandeld, besluitvorming over investeringen stokt en woningbouwprojecten vertragen, zo ziet hij.
De ervaring leert dat deze politieke stilstand doorwerkt in de gehele keten. Zelfs wanneer er beperkte stappen worden gezet, zoals bij de invoering van de Wet betaalbare huur tijdens een vorige demissionaire periode, ontstaan er toch knelpunten doordat maatregelen niet worden ondersteund door coherente regelgeving op andere terreinen, zoals fiscale wetgeving.
De onzekerheid onder investeerders en ontwikkelaars neemt daardoor toe.
Structureel denken vereist, los van partijpolitiek
De wooncrisis is geen tijdelijk probleem dat zich laat oplossen binnen een kabinetsperiode. Het vergt een langetermijnstrategie, los van partijpolitieke schommelingen.
Wat nodig is, is een stabiel en consistent woonbeleid waarin politieke voorkeuren plaatsmaken voor pragmatische en uitvoerbare oplossingen, vindt Kuijpers.
De woningmarkt raakt aan tal van andere publieke belangen: bestaanszekerheid, gezondheid, leefbaarheid van buurten en economische veerkracht. Een tekort aan woningen beperkt niet alleen de individuele vrijheid van mensen, maar ondermijnt ook het functioneren van onderwijs, zorg en arbeidsmarkt.
Het is aan de Tweede Kamer om nu verantwoordelijkheid te nemen en te garanderen dat maatregelen gericht op woningbouw, vergunningverlening en investeringszekerheid niet opnieuw worden vertraagd.
“Laten we niet opnieuw toekijken hoe projecten stilvallen, investeerders afhaken en woningzoekenden nóg langer moeten wachten”, zegt Kuijpers.
De woningmarkt kan zich geen nieuwe stilstand permitteren.