- Nederland kent een hoog percentage onderbewoonde huizen, waarbij veel ruimte onbenut blijft in zowel particuliere als corporatiewoningen.
- Woningcorporaties zoals Talis en Staedion introduceren woningdelen om de woningvoorraad efficiënter te gebruiken en sneller woonruimte aan te bieden, vooral aan jongeren en starters.
- Deze nieuwe woonvorm kan economische voordelen bieden door het verminderen van de noodzaak voor huurtoeslag, maar roept ook vragen op over de behandeling van dergelijke huishoudens in het kader van uitkeringen.
- Opmerkelijk is wel: een nieuwe bepaling in de voorgestelde wetgeving voor middenhuur vermindert echter de financiële aantrekkelijkheid van het verhuren van zelfstandige woonruimten aan bijvoorbeeld groepen.
In Nederland staan duizenden woningen gedeeltelijk leeg of worden niet optimaal benut, terwijl een groot deel van de bevolking moeite heeft om geschikte huisvesting te vinden.
‘Onderbewoning’ komt voor wanneer er meer kamers zijn dan noodzakelijk voor de bewoners die erin wonen. Volgens Eurostat woont maar liefst 61% van de Nederlanders in een onderbewoonde woning, zo schrijft de NOS.
Met name woningcorporaties zien hier een kans om het nijpende woningtekort aan te pakken. Zij stellen voor om woningen die nu door één persoon bewoond worden, beschikbaar te stellen voor woningdeling, waarbij meerdere alleenstaanden samen een huis delen. Corporaties zoals de Nijmeegse Talis en de Haagse Staedion hebben reeds stappen gezet om dergelijke woonvormen aan te bieden.
Talis heeft bijvoorbeeld een plan ontwikkeld om jaarlijks 50 woningen om te vormen tot gedeelde huizen, met als doel om uiteindelijk 2000 van hun 16.000 woningen op deze manier te verhuren. Deze woningen worden aangepast door een extra badkamer toe te voegen, terwijl de woonkamer en keuken gedeeld worden. Dit initiatief richt zich vooral op starters en jongeren, die vaak minder kans maken op de reguliere woningmarkt vanwege korte inschrijvingsduur.
Regels voor woningdelen…
Een nieuwe bepaling in de voorgestelde wetgeving voor middenhuur vermindert echter de financiële aantrekkelijkheid van het verhuren van zelfstandige woonruimten aan huurdersgroepen. Voorheen konden verhuurders deze woonruimten tegen een geliberaliseerde huurprijs aanbieden aan groepen huurders, op voorwaarde dat de hele groep gezamenlijk de woning huurde.
Dit was vooral voordelig voor het verhuren van grotere woningen aan bijvoorbeeld studenten of jonge professionals.
Staat bespaart ook
Dit concept van woningdelen brengt ook financiële voordelen met zich mee. Volgens onderzoeker Frank Dirks van Platform31 zou het op grote schaal toepassen van woningdelen de staat jaarlijks honderden miljoenen aan huurtoeslag kunnen besparen. Bovendien, door de gedeelde woonvorm, zouden de bewoners netto meer overhouden dan wanneer ze alleen een woning zouden huren met recht op huurtoeslag.
Desondanks zijn er ook zorgen omtrent deze nieuwe woonvorm. Het Instituut voor Publieke Waarden waarschuwt dat als de overheid deze huurders zou zien als een gezamenlijk huishouden, dit gevolgen kan hebben voor hun uitkeringen.
Daarom wordt er gepleit om woningdelers, met elk een eigen huurcontract, standaard niet als een gezamenlijk huishouden te beschouwen.
Woningdelen biedt een innovatieve oplossing voor het woningtekort door bestaande woningvoorraad beter te benutten en sneller meer mensen te huisvesten.
Dit initiatief onderstreept de noodzaak van flexibiliteit en creativiteit in het woningbeleid, zeker gezien de druk op de Nederlandse woningmarkt. Tegelijkertijd is het essentieel dat beleidsmakers de juridische en sociale implicaties van dergelijke woonvormen zorgvuldig overwegen.