- De Wet Betaalbare Huur beperkt de huurprijzen van sociale huurwoningen en middeldure huurwoningen in de vrije sector door een puntensysteem.
- De wet zorgt voor een grotere betaalbaarheid van woningen in steden, maar kan het aanbod van huurwoningen in het middensegment verkleinen.
- Woningmarktonderzoeker Matthijs Korevaar wijst op de negatieve gevolgen voor kwetsbare groepen en uit zorgen over de druk die deze wet op de woningmarkt zet.
De nieuwe Wet Betaalbare Huur is ontworpen om de huursector toegankelijker te maken voor een bredere groep mensen. Woningmarktonderzoeker Matthijs Korevaar van de Erasmus Universiteit merkt in De Volkskrant op dat dit vooral invloed heeft op kwalitatief mindere en weinig duurzame woningen in grote steden, waar de huren vaak ver boven de norm liggen.
Korevaar ziet dat de nieuwe wet de betaalbaarheid van woningen in bijvoorbeeld het centrum van Amsterdam vergroot. Dit leidt echter tot een toename van de vraag, zonder dat het aanbod meegroeit.
Sterker nog, het aanbod kan zelfs dalen. In oververhitte stedelijke gebieden kunnen verhuurders besluiten hun woningen uit het middensegment te halen.
Dit kan door ze te verkopen of door verbeteringen aan te brengen waardoor de huurprijs niet langer aan het plafond gebonden is. Hoewel dit geen medelijden oproept voor verhuurders, treft het juist de kwetsbare groepen op de woningmarkt, die hierdoor minder opties hebben.
Korevaar was al voor de invoering van de wet kritisch over de mogelijke gevolgen. Hij is niet de enige; ook ING uitte soortgelijke zorgen. Hij vermoedt verder dat Prinsjesdag een rol speelt in het recente verzet van grote investeerders, zoals ASR. Hoewel de effecten van de wet nog niet meetbaar zijn, is het onwaarschijnlijk dat de wet snel wordt aangepast.