- Zuid-Holland blijft fors achter op de bouwdoelstellingen voor bijna 250.000 nieuwe woningen tot 2030.
- Politiek en bestuur wijzen op belemmeringen zoals netcongestie, stikstof en een tekort aan arbeidskrachten.
- Versnelling van betaalbare woningbouw vraagt volgens velen om meer ruimte en flexibel beleid.
De Zuid-Hollandse politiek slaat alarm over het lage tempo van de woningbouw in de provincie. Hoewel er afspraken zijn gemaakt met het Rijk om tussen 2022 en 2030 bijna 250.000 nieuwe woningen te realiseren, staat de teller momenteel op slechts ruim 55.000 woningen. Het provinciebestuur vreest dat het afgesproken doel op deze manier niet gehaald wordt.
Tijdens een debat bespraken politieke partijen de oorzaken en mogelijke oplossingen met gedeputeerde Anne Koning. Dat schrijft het Leidsch Dagblad.
De zorgen zijn breed gedeeld; men spreekt inmiddels van een wooncrisis die het provinciale beleid steeds nadrukkelijker bepaalt.
Belemmeringen en vertragingen
De partijen noemen verschillende oorzaken voor het stagnerende tempo. Netcongestie, de stikstofcrisis en een nijpend tekort aan vakmensen belemmeren de voortgang op veel bouwlocaties. Ook regelgeving rondom duurzaamheid en klimaat vormt volgens sommigen een extra hobbel.
In het coalitieakkoord is afgesproken dat tweederde van de nieuwe woningen betaalbaar moet zijn, met in elke gemeente minimaal 30 procent sociale huur. Maar in het huidige tempo zou dat volgens de huidige prognoses pas over anderhalve eeuw gerealiseerd worden; een onacceptabel scenario voor vrijwel alle betrokken partijen.
Volgens lokale bestuurders ligt een deel van de oplossing in het sneller mogelijk maken van bouwen buiten bestaand stedelijk gebied. Wethouders vragen om meer flexibiliteit en ruimte van de provincie om projecten te versnellen.
De gedeputeerde erkent dat er voldoende bouwplannen zijn, maar dat deze lang niet allemaal voldoen aan de gestelde voorwaarden. Zij benadrukt het belang van maatwerk, maar geeft aan niet zonder meer op alle plannen in te kunnen stemmen.
Zuid-Holland staat daarmee voor een flinke uitdaging: hoe het tempo van de woningbouw omhoog kan zonder de kwaliteit en de gestelde duurzaamheidsdoelen uit het oog te verliezen.